Experiment "revealed"

Voor het revealed project (het concept dat een product mooier wordt door gebruik en na verloop van tijd) ben ik aan het experimenteren. In alle vormen van vervuiling en slijtage is er een overeenkomstige factor wat bepaald waar het product verkleurd: het reliëf. Dat zorgt ervoor dat bepaalde plekken sneller slijten dan anderen omdat het hoger gelegen is en dus kwetsbaarder is voor slijtage. Terwijl in de lager gelegen delen juist vuil achterblijft wat zorgt voor verkleuring. Bij het presentatiebord heb ik dat heel duidelijk laten zien doordat er vuil achter blijft in de kleine krasjes die ik in het materiaal heb gemaakt. 

Maar er zijn ook voorbeelden die minder duidelijk zijn, maar waarbij het oppervlakte ook van invloed is op de mate van vervuiling. Namelijk glas. Glas lijkt volledig glad, maar heeft eigenlijk ook een beetje reliëf. En juist dat reliëf zorgt ervoor dat kalkaanslag zich goed kan hechten aan glas.

Bij een vaas met bloemen ontstaat kalkaanslag vrij snel door het verdampen van het water en het constant weer bijvullen ervan. Persoonlijk heb ik nooit zin om de vaas na die tijd schoon te schrobben om van de kalk te ontdoen. Bij het volgende boeket bloemen begint het toch weer en hoe meer je schrobt, hoe sneller de aanslag zal ontstaan doordat je het glas beschadigd.

Daar wil ik wat mee doen: een vaas maken die je ook niet hoeft schoon te maken, omdat het niet storend is dat er kalkaanslag op komt. Hoe kan aanslag nou niet storend zijn? Nou als er een mooi patroon zichtbaar wordt door de aanslag bijvoorbeeld. Daar ben ik mee aan het experimenteren. Dus staat er nu een vaas op mijn  kamer waarvan het water dat er in zit langzaam verdampt en hopelijk de verwachte kalkaanslag achterlaat. Dat is de eerste stap, daaarna kan ik kijken naar verbeterpunten, maar eerst moet ik geduldig afwachten hoe het gaat... wordt vervolgd dus.