Ideeën in de magnetron

Het kinderboekenbal is een jaarlijks terugkerend event waarbij het decor ontzettend belangrijk is. Elk jaar zijn er 10 kunstenaars die daaraan werken en dit jaar ben ik een van die kunstenaars die het kinderboekenbal gaat vormgeven(!).

Vandaag kreeg deze groep een introductie over het kinderboekenbal en allerlei input en inspiratie. We gaan daarmee aan de slag om een idee te vormen van wat voor moois we willen gaan maken. En terwijl ik na die meeting terug liep richting station, schoot het me te binnen: Het vormen van een idee is als een maaltijd in de magnetron:

(goed koken kan ik niet en zwart aangebrande ideeën zijn geen succes, dus mijn idee-vorming is beter te vergelijken met een maaltijd in een magnetron)

We kregen allerlei input voor de vormgeving van het kinderboekenbal van dit jaar: voorbeelden van voorgaande jaren, kernwoorden die belangrijk waren, het thema, de sfeer dat het moet uitstralen, lichtmogelijkheden, etc. Dat alles zet ik dan altijd even weg in mijn 'magnetron' terwijl ik ondertussen even iets anders ga doen, een wijntje drinken op het terras in dit geval. 
En zoals ik dat ook doe bij een magnetronmaaltijd, gok ik ongeveer hoelang het duurt en zet ik hem aan. Ik gokte in dit geval eerst even op een uurtje. Ik wist wel dat het waarschijnlijk langer zou duren, maar net als mijn maaltijd doe ik hem altijd eerst even korter erin dan ik verwacht. Want dan kan kijk is of het klaar is en kan ik het eventueel doorroeren en nog iets langer in de magnetron zetten als het nog koud is. 
Na het uurtje was er al wel iets gebeurt kon ik zien, het borrelde wat maar het was nog lang niet klaar, dus heb ik hem weer aangezet zodat het verder kan borrelen. Ik zet mijn magnetron meestal na twee keer kijken voor een lange tijd aan, ik wacht dan niet op het piepje maar check gewoon tussendoor even of het klaar is. Zo ook met het kinderboekenbal. 
Ik heb mijn 'magnetron' weer aangezet voor een flinke tijd en zal ondertussen blijven opletten door van tijd tot tijd even te kijken of het al klaar is. Er is geen piepje die me waarschuwt en ik weet het ook nooit helemaal 100% zeker of het helemaal gaar is, want dat blijft toch een kwestie van er uit halen en proberen.

Ik vind het wel lastig dat je nooit echt precies weet hoelang iets in de magnetron moet. Dat zou makkelijker zijn; dat je alleen maar hoeft te wachten op het piepje en verder niks. Maar zo werkt het niet, het komt toch neer op gokken op basis van eerdere keren dat ik iets in de magnetron deed. En daarna goed blijven opletten, controleren, doorroeren, enz.

Ik ga er vanuit dat het volgende week wel klaar is, ik zal het dan proberen en andere mensen laten proeven, zodat ik aan de hand van die commentaren eventueel wat peper en zout kan toevoegen en het mooi kan presenteren.